Τόμπι, Μαρκ

(Tobey, Σέντερβιλ, Ουισκόνσιν 1890 – Βασιλεία 1976). Αμερικανός ζωγράφος. Άρχισε να εργάζεται στη Νέα Yόρκη ως σχεδιαστής σε οίκους μόδας και ως προσωπογράφος. Το 1922 εγκαταστάθηκε στο Σιάτλ, όπου δίδαξε τέχνη στο Cornish School και από όπου έκανε πολλά ταξίδια στην Ευρώπη και στη Μέση και Άπω Ανατολή. Η μελέτη της κινεζικής και ιαπωνικής τέχνης και γραφικής τον οδήγησαν σε μια καλλιγραφική κυρίως τέχνη, που προτιμά τη γραμμή από τον όγκο. Ο ίδιος, μιλώντας για την αποφασιστική συνάντησή του με την ανατολική τέχνη, λέει ότι έφτασε στην ανακάλυψη ότι μπορεί να δει κανείς ένα δέντρο όχι μόνο ως φως και όγκο, αλλά και ως δυναμική γραμμή. Στο Λονδίνο, το 1935, ζωγράφισε τη Νόρμα του Μπροντγουέι (Σιάτλ, Συλλογή Χάρπερ) με την τεχνική που ονομάστηκε λευκή καλλιγραφία, έργο στο οποίο για πρώτη φορά εφαρμόστηκαν οι έρευνές του και οι μυστικιστικές αντιλήψεις του για το φως. Εκτός από τα προηγούμενα, αξιόλογα έργα του είναι το Μπροντγουέι (1936) στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, Ακτίνα φωτός (1942) και Μακρινό πεδίο (1944) στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, «Ρυθμοί στον Ειρηνικό» στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Σάντα Μπάρμπαρα, οι τέμπερες της Σειράς των διαλογισμών (1954), Μητρόπολη από δέντρα (1955) και Με το ρεύμα προς τα βορειοδυτικά (1958), και τα δύο στην Πινακοθήκη Ουίλαρντ της Νέας Υόρκης. Η τέχνη του Τ. τείνει προς τον νεοπλατωνισμό, προς την αναζήτηση των ιδεών των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, του εσωτερικού δηλαδή εκείνου κόσμου που –όπως λέει ο ίδιος ο Τ.– αρνείται καθετί αντικειμενικό και εξωτερικό και κινείται εκεί όπου περικλείεται το μυστικό της ενότητας των πάντων. Ο Αμερικανός ζωγράφος Μαρκ Τόμπι θεωρείται οπαδός του νεοπλατωνισμού στη ζωγραφική, γιατί αναζητεί τις ιδέες των πραγμάτων και αρνείται καθετί το αντικειμενικό και το εξωτερικό. Εδώ ο πίνακας του «Προς τα λευκά». (Τουρίνο, Δημοτική Πινακοθήκη Μοντέρνας Τέχνης).